Έχω πια απο-
συντονιστεί η γυναίκα. Βγαίνει η πολιτικός, που μέχρι εχτές θα έσκιζε το καλτσόν, ουπς συγνώμη τα μνημόνια, και με ένα κεφαλο-
μάντηλο, σαν αρχαία τραγωδία, καλεί τους αλλόθρησκους να έρθουν διακοπές στην Ελλάδα. Καλέ ήρθανε, κάπου λιάζονται...Βγαίνει η άλλη πολιτικός, που θα έσκιζε και αυτή τα μνημόνια, και θάβει, εκτός παρενθέσεως,
τον συνάδερφό της που ως χτες και έχουνε γίνει ροζ»…
Ροζ γίναμε πια. Οι δεξιοί αριστεροφέρνουν για να είναι μέσα
στο κλίμα των ημερών, τον λιβάνιζε και τον είχε θεό της. Βγαίνει ο άλλος
πολιτικός, συγνώμη δεν ξέρω σε πιο κόμμα είναι σήμερα, και αφρίζοντας, όπως
πάντα, ζητάει από τον λαό, αλήθεια τι ζητάει; Ούτε αυτός δεν το έχει
ξεκαθαρίσει ακόμα. Βγαίνει κι αυτό το σαρδανάπαλο ζαβό και αντί να πάει σ’ ένα
κομμωτήριο να τιθασεύσει το θάμνο της μας κάνει μαθήματα ανθρωπιάς…..Από το
πρωί μου έρχεται αυτό το τραγούδι στο νου «ρούχα μαζί που πλύθηκανοι αριστεροί
δεξιοφέρνουν για να μπουν στο κλίμα των ημερών και εμείς τώρα που πέσανε οι
μάσκες της αποκριάς, αδυνατούμε ακόμα να διακρίνουμε ποιος είναι ποιος… Καλή
Σαρακοστή και ….ροζ κουράγιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου