Πόσο ντρέπομαι.....................

Ντρέπομαι, ντρέπομαι πολύ για την παρέλαση που σκορπίζει το ψυχικό μεγαλείο του Έθνους μας σε…άδειους δρόμους. Δεν υπάρχουν μπόμπιρες στους ώμους των πατεράδων με υψωμένη την Ελληνική Σημαία στο μικρό χεράκι τους. Δεν υπάρχουν κοπελιές να κρυφοκοιτάζουν τους Ευέλπιδες ή τους Ευζώνους, που με την περηφάνια τους στο βλέμμα ατενίζουν τον τόπο που προστατεύουν. Το ένδοξο παρελθόν και παρόν της πατρίδας μας, παρελαύνει μπροστά σε…αντιπροσώπους  κομμάτων που αμήχανα συζητούν μεταξύ τους ή στο κινητό τους κοιτάζοντας με φόβο γύρω τους μην τους πλησιάσει κανείς. Οι εθιμοτυπικές εκδηλώσεις ξέφτισαν. Οι σημαίες μας παρελαύνουν κι εμείς, οι φοβισμένοι πολίτες, βλέπουμε το ένδοξο αίμα των ηρώων μας να παρελαύνει από τους ….δέκτες μας. Πόσο ντρέπομαι!