Ένα απ’ αυτά ήρθε,
πάλι ακάλεστο, και τυλίγοντας με στο μαγικό του κόσμο μου πήρε σκέψεις και τις
έκανε πράξεις. Είχαν, λέει, ένα κοσμικό κάλεσμα οι σταρ της εγχώριας showbiz στο Σύνταγμα, σ’ ένα μικρό καφενεδάκι που υπάρχει
για να συζητήσουν το μέλλον της χώρας μας. Και ποιος δεν ήρθε, ποιος δεν ήταν
εκεί! Ο Ρουβάς παρέα με την Κορομηλά και την μικρή
Αναστασία να πειράζοντας την
Άντζελα Δημητρίου και η Ντενίση να σκάει στα γέλια με τον Λαζόπουλο… Ο Βαλτινός
με ελληνικό καφέ στο χέρι να κάθετε στο τραπέζι του Παπακωνσταντίνου (του
Βασίλη) και να συζητούν για μια μελλοντική συναυλία… Ο Ρέμος με την Υβόνη του
να κάθονται όρθιοι με την Μακρυπούλια και τον Χατζηγιάννη και να μπαίνει στην
μικρή τους παρέα ο Γονίδης με τον Παντελίδη.. Ο Νταλάρας, με πορτοκαλάδα και ο
Πανούσης με φραπέ να σκέφτονται μεγαλόφωνα την επικείμενη συνεργασία τους με
τραγούδια του Μαχαιρίτσα και η Μαρινέλα με την Στανίση να ακούν προσεκτικά την
Κατερίνα Γρυπάρη για το πώς μπορούν να βοηθήσουν στην υπάρχουσα κρίση τα παιδιά
μας. Σαν από τους ουρανούς ακούστηκε η στεντόρεια φωνή του Λευτέρη που δεν
μασάει τα λόγια του (είναι και λίγο αθυρόστομος) του Παπαδόπουλου… «Βρε ζ@@@,
χ@@@@@, τι υπάρχει η εκπομπή του άλλου Παπαδόπουλου;
του Σπύρου…Εκεί θα βρεθείτε να κάνετε κάτι που θα μείνει στην ιστορία…. Θα
κάνετε ένα πέρασμα από κει και διαφημίσετε συναυλίες εδώ, στο Σύνταγμα. Όχι
όλοι μαζί, ο κάθε ένας από ένα βράδυ. Ένας περίπου μήνας που θα τραγουδάτε
ΔΩΡΕΑΝ ΤΕΛΕΙΟΣ με την ορχήστρα σας πληρωμένη από το δικό σας πορτοφόλι και τα
έσοδα ο κάθε ένας σας σε κάποιο σχολείο. Εκεί που τα παιδιά λιποθυμάνε από
πείνα και τρέμουν απ’ το κρύο, εκεί που δεν έχουν βιβλία και τετράδια και
μπουφάν να πάνε να μάθουν γράμματα για να γνωρίσουν τη δική μας ιστορία του
δικού μας τόπου. Την ιστορία που κάπου φθίνει, χάνεται μέσα στη φτώχεια και την
εγκατάλειψη από εμάς τους ίδιους. Τι περιμένετε βρε γ@@@@@; Αν δεν είσαστε
εσείς χ@@@@@ ποιος θα γ@@@@@ να προασπίσει το μέλλον των παιδιών μας;
Πάνω που τον χειροκροτούσα
όρθια χύνοντας τον καφέ μου πάνω στο κατάλευκο παντελόνι μου…..ξύπνησα! Όνειρο
ζω, μην με ξυπνάτε σκέφτηκα μα….πόσο κρατάνε τα όνειρα;
Για να το εξηγήσω
δεν μπορώ γιατί ούτε ο ονειροκρίτης δεν φιλοξενεί τέτοια υπερπαραγωγή… Μου
είπαν πως ο καφές είναι πίκρα!!!! Κι’ άλλη;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου