Σαν μια άνυνδρη γη που περιμένει λίγες σταγόνες βροχής για
να βγάλει τους καρπούς της, έτσι κι εγώ περιμένω έναν πολιτικό με σθένος να με
βγάλει απ’ αυτό το αδιέξοδο. Σας βλέπω στις τηλεοράσεις με μια περίσσια έπαρση
κι έναν υπέρμετρο εγωισμό να λέτε, να λέτε, να λέτε λόγια χωρίς ουσία, χωρίς
ελπίδα, χωρίς νόημα και να κοιτάτε με κλεφτές ματιές το μόνιτορ για να δείτε
πιο προφίλ σας πηγαίνει και ποια πλευρά σας κολακεύει περισσότερο. Ανθρωπάκια. Καμιά
στεντόρεια φωνή που να με κάνει να ριγήσω, ν’ ανατριχιάσω, να πιστέψω ότι κάποιος
νοιάζεται πραγματικά για μένα. Απλά, βάφεστε με χρώματα κομμάτων, βάφεστε με
ρουζ και πουδρίτσες λες και θα γυρίσετε κάποια βιντεοταινία του ’80 και τα βρίσκεται
όλα ρόδινα.
Στη χώρα της δημοκρατίας, στην Ευρώπη της δημοκρατίας, στον τόπο που γέννησε τη δημοκρατία, μερικοί φοβισμένοι μα, καλοβολεμένοι, παίρνετε τις ζωές μας και σαν καινούργιοι Χάνιμπαλ μας κατασπαράζετε μισοψημένους με λίγο πανάκριβο κρασί. Ξέρετε τι σημαίνει πολιτικός με σθένος; Αυτός που υπηρετεί το λαό του, που ακούει αυτούς που τον βάλανε σε αυτήν την καρέκλα που στρογγυλοκάθησε, που υπηρετεί πιστά το σύνταγμα και που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, που λέει κι ο λαός. Δεν παίρνει εντολές από ξένους προς τον τόπο του προκειμένου να λιγοστέψει με όποιον τρόπο μπορεί τον πληθυσμό της χώρας του, ακόμα και με αυτοκτονίες. Πέρασαν πολλοί πατριώτες από της καρέκλες σας, δεν μοιάζετε. Άντρες πολιτικοί που δεν δίσταζαν να τσαλακώσουν .την πολιτική τους εικόνα προκειμένου να μην τσαλαπατήσουν την αξιοπρέπεια της πατρίδας τους. Εσείς; Ατσαλάκωτα ανθρωπάκια; Δεν θέλετε ν’ ακούτε τα παιδιά μας να τραγουδούν μεσ’ απ’ την καρδιά τους; Δεν νοιάζεστε αν λιποθυμούν από κρύο και πείνα στα σχολεία που η διδακτέα ύλη τους τα βγάζει γυμνά στην κοινωνία της τεχνολογίας; Αχ ανθρωπάκια μου, οι πράξεις σας υπερβαίνουν το πένθος από το θάνατο της κοινωνίας. Από το παράθυρο ο κακός καιρός φαίνεται πάντοτε καλύτερος. Μόνον αν προτάξεις τα στήθια σου στον αέρα και στη μπόρα, τότε καταλαβαίνεις τον κακό καιρό. Και κλείνοντας να σας υπενθυμίσω πως εμείς είμαστε η ομπρέλα που σας προστατεύει από τον κακό καιρό. Αν σας λείψουμε;
Στη χώρα της δημοκρατίας, στην Ευρώπη της δημοκρατίας, στον τόπο που γέννησε τη δημοκρατία, μερικοί φοβισμένοι μα, καλοβολεμένοι, παίρνετε τις ζωές μας και σαν καινούργιοι Χάνιμπαλ μας κατασπαράζετε μισοψημένους με λίγο πανάκριβο κρασί. Ξέρετε τι σημαίνει πολιτικός με σθένος; Αυτός που υπηρετεί το λαό του, που ακούει αυτούς που τον βάλανε σε αυτήν την καρέκλα που στρογγυλοκάθησε, που υπηρετεί πιστά το σύνταγμα και που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, που λέει κι ο λαός. Δεν παίρνει εντολές από ξένους προς τον τόπο του προκειμένου να λιγοστέψει με όποιον τρόπο μπορεί τον πληθυσμό της χώρας του, ακόμα και με αυτοκτονίες. Πέρασαν πολλοί πατριώτες από της καρέκλες σας, δεν μοιάζετε. Άντρες πολιτικοί που δεν δίσταζαν να τσαλακώσουν .την πολιτική τους εικόνα προκειμένου να μην τσαλαπατήσουν την αξιοπρέπεια της πατρίδας τους. Εσείς; Ατσαλάκωτα ανθρωπάκια; Δεν θέλετε ν’ ακούτε τα παιδιά μας να τραγουδούν μεσ’ απ’ την καρδιά τους; Δεν νοιάζεστε αν λιποθυμούν από κρύο και πείνα στα σχολεία που η διδακτέα ύλη τους τα βγάζει γυμνά στην κοινωνία της τεχνολογίας; Αχ ανθρωπάκια μου, οι πράξεις σας υπερβαίνουν το πένθος από το θάνατο της κοινωνίας. Από το παράθυρο ο κακός καιρός φαίνεται πάντοτε καλύτερος. Μόνον αν προτάξεις τα στήθια σου στον αέρα και στη μπόρα, τότε καταλαβαίνεις τον κακό καιρό. Και κλείνοντας να σας υπενθυμίσω πως εμείς είμαστε η ομπρέλα που σας προστατεύει από τον κακό καιρό. Αν σας λείψουμε;
Η φωτογραφία είναι έργο του Γ. Γαϊτη ''Ανθρωπάκια''
(1974-5)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου