κ.κ. Σαμαρά – Βενιζέλο – Στουρνάρα και… τα υπόλοιπα.
Ευχαριστώ που μου ανοίξατε τα μάτια και με μάθατε να ζω στα
Ιγκλού που χρόνια είχα την απορία πως ζούνε οι άνθρωποι μέσα στον πάγο. Όταν ήμουνα
μικρή, ο παππούς και η γιαγιά είχανε μαγκάλι με κάρβουνα και λίγη φλούδα πορτοκάλι
να μυρίζει και συγκεντρωμένη όλη η οικογένεια γύρω του, έψηνε κάστανα, φέτες
ψωμάκι και η πιο παραστατική κόρη της οικογένειας διηγούταν ένα κινηματογραφικό
έργο για να περάσει η βραδιά.
Μετά ήρθαν τα καλοριφέρ και ζεστάθηκε όλο το σπίτι.
Είδατε εσείς, με τα κοφτερά μυαλά σας, πως η οικογένεια άρχισε ν’ απομακρύνεται
ο καθ’ ένας στο δικό του δωμάτιο και σκεφτήκατε να μας ξαναενώσετε να μας κάνετε
μια αγαπημένη οικογένεια! Ευχαριστούμε! Τώρα πια, αφού κάψαμε σε ξυλόσομπα κάτι
παλιά σκαμπό, τις καρέκλες της τραπεζαρίας, κάτι κορνίζες από φωτογραφίες, το
κομοδίνο του παππού και το μπαστούνι της γιαγιάς, σβήσαμε την ξηλόσομπα και άρχισα
να πλέκω σάλια για τους ώμους προκειμένου να μην ξεστρώνουμε τα κρεβάτια για να
πάρουμε τις κουβερτούλες να τις ρίξουμε στους ώμους μας. Όσο για το μπάνιο μας;
Κάνουμε εναλλάξ κάθε μέρα σκωτσέζικο ντουζάκι, γιατί το νερό του θερμοσίφωνα
δεν φτάνει για όλους, οπότε κάθε μέρα ένας. Α, το κυριότερο. Βγάλαμε το ψυγείο από
την πρίζα. Όχι για οικονομία μα, αφού είναι άδειο και αν, λέμε αν, υπάρχει
φαγητό το αφήνουμε πάνω στην κουζίνα με τέτοιο κρύο φυσικά και δεν χαλάει! Ευχαριστούμε
πάντως, δεν είναι και άσχημα να καθόμαστε όλη η οικογένεια στο χαλί, αυτό δεν
το κάψαμε, και να βλέπουμε στην τηλεόραση μαγειρικές απ’ όλο τον κόσμο, μαθαίνουμε
και που ξέρετε κάποτε ίσως μας χρειαστούνε…..
Ευχαριστούμε και πάλι που μας μαθαίνετε πως ζούνε και στις άλλες
χώρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου