Από Γαβρίλης Ιστικόπουλος / 25 - 3 - 2014.Τα λόγια, καιρό τώρα... έχουν στερέψει...

Γιορτάζω... Στο μπαλκόνι μου ανάρτησα την θλίψη μου
και στην οθόνη μου αυτό:
25η Μαρτίου 2014... Εθνική Επέτειος Παλιγγενεσίας και άλλα συναφή
και ευτράπελα,
ή άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της... κουκουβάγιας.
Αν ζούσαν σήμερα όλοι Εκείνοι, οι αγνοί μαχητές της αληθινής Επανάστασης του 1821, 

κι όχι οι τυχάρπαστοι κοτσαμπάσηδες κι οι πολιτικάντηδες μιας άθλιας και διεφθαρμένης ολιγαρχίας, και τολμούσαν να κοντοσταθούν λίγο, αρκετά μακριά βέβαια απ την πλατεία Συντάγματος (!), για να κοιτάξουν το ''πρόσωπο'' τους στις τιμές που οι σύγχρονοι Έλληνες τους αποτίουν για τον ηρωϊκό τους αγώνα, το μόνο σίγουρο θα ήταν, να φορέσουν ο Ένας στον Άλλον τους φρεσκοραμένους κυανόλευκους ''νεοφιλελεύθερους'' ζουρλομανδύες τους, ευγενική προσφορά της πάλαι ποτέ Ευρωπαϊκής (;) Ένωσης (;), και να τραβήξουν κατ' ευθείαν για το πλησιέστερο τρελάδικο!
Τόσα χρόνια, τόσες θυσίες, τόσο αίμα για την πολυπόθητη Λευτεριά, να ξεπληρώνεται με τόση δειλία, τόση αναλγησία, τόση απαίδευτη ξενδιαντροπιά, με τις πιο ηλίθιες κι έρημες και ανιστόρητες δήθεν παρελάσεις, που σκέφτηκε ποτέ ανθρώπου νους!
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ, μόνο με έργα πια!.. Τα λόγια, καιρό τώρα... έχουν στερέψει.
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ, τουλάχιστον για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας!