Κατά λάθος ράμπα…….

Καλημέρα… Έξω φρενών είμαι με την ανοησία που διακατέχει τις «γλάστρες» της ζωής. Ήταν 12 μεσημέρι στο Παγκράτι. Στην διασταύρωση Ευτυχίδου και Σ. Μερκούρη, περιμένοντας πάνω στη ράμπα, ν’ ανάψει το πράσινο φανάρι χάζευα τον κόσμο που προβληματισμένος, θυμωμένος, αδιάφορος πηγαινοερχόταν όταν μπροστά μου, στο χαμηλωμένο πεζοδρόμιο που εξυπηρετεί ανάπηρους με καροτσάκι, μια χαριτωμένη  δεσποσύνη με polo μαύρο που ταίριαζε με το 

ξανθό μαλλί πέταξε το τσιγάρο από το παράθυρο στα πόδια μου και παρκάρισε βιαστικά. Δεσποινίς, της είπα, εδώ απαγορεύεται περνούν ανάπηροι… Με κοίταξε με ένα περίεργο βλέμμα ηλιθιότητας, απόγνωσης και μου είπε – Μα που να το βάλω, βιάζομαι… και έφυγε. Παρ’ όλο  που η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, το βλέμμα μου την ακολούθησε και την είδα να μπαίνει βιαστικά σε γνωστό γυμναστήριο της περιοχής. Τότε κατάλαβα το μέγεθος της βλακείας της. Πήρε το αυτοκίνητο να πάει στο γυμναστήριο να γυμναστεί ή να επιδείξει την υπέροχη ομολογημένος φόρμα της; Πραγματικά, τέτοιο θράσος είχα να το δω από τον καιρό των νεόπλουτων, προ κρίσης, μα κατάλαβα πως η Μαντάμ Σουσού του Δημήτρη Ψαθά, υπάρχει ακόμα και σήμερα ανάμεσά μας…..