Γιατί μου κάνετε τόσο δύσκολη τη ζωή μου; Τι ακριβώς σας έφταιξα; Στη λαϊκή θέλω να πάω και…το αποφεύγω. Μπλέκομαι με τις αποδείξεις. Η μαμά μου είναι μαθηματικό μυαλό, εγώ πάλι όχι. Το κουτάκι στο μυαλό μου που πρέπει να είναι μαθηματικού περιεχομένου
απουσιάζει. Ευτυχώς που έχω δάχτυλα και κομπιουτεράκι κι έτσι αποφεύγω τις σκοτούρες. Και, έρχεστε εσείς, μου λέτε να κρατάω τις αποδείξεις που ίσως χρειαστούν ίσως και όχι μα, αν το σύνολο είναι μικρότερο του εισοδήματος θα είμαι λάθος αν πάλι είναι μεγαλύτερο θα έχω πρόστιμο για αδήλωτο εισόδημα του τύπου πόθεν αίσχες, αίσχος. Πάω στη λαϊκή, κρατάω αποδείξεις που είναι σιμπούρμπουλες με χώματα απ’ τις πατάτες, ψαρόνερα από το γαύρο, λίγη ντομάτα από μια σάπια που μου έχωσε σε χρόνο ντε τε ο μανάβης στη σακούλα και αναλογίζομαι…. Να τις βάλω σε σακουλάκι και να σας τις ακουμπήσω στο αστραφτερό σας γραφείο, καθ’ ότι εγώ και το κομπιούτερ καμία σχέση, να σας τις ταχυδρομήσω και που; Αφού, ούτε εσείς δεν έχετε ακόμα συμφωνήσει χρειάζονται ή όχι, εγώ η δόλια τι να τις κάνω που βρωμάνε κιόλας; Άντε ρε παιδιά, μου κάνετε τόσο δύσκολη τη ζωή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου