«Τρομολάγνοι» έχουμε γίνει πια εμείς που πίνουμε τον πρωινό μας καφέ χαζεύοντας στο φατσοβιβλίο.
Μην τύχη και φταρνιστεί κάποιος επώνυμος, του φτιάχνουν κι όλας κόλλυβα. Και φυσικά αρχίζουν τα…. Παρατράγουδα.
«Ξέρεις πόσο μ’ αγαπούσε»; «Καλέ εμείς κάθε μέρα χαιρετιόμαστε από τα παράθυρα της κουζίνας». Και να οι φωτογραφίες από το 19τόσο που συναντηθήκαμε στο θέατρο, από μια τυχαία συνάντηση σε αεροδρόμιο, από μια χειραψία σε κοσμικό γκαλά, αυτές που «φοράει» ο επώνυμος το χαμόγελο της ανάγκης και μέσα του σιχτιρίζει την ώρα και τη στιγμή που δέχτηκε να παραβρεθεί στο τζέρτζελο των γενεθλίων για καλό σκοπό.
Τι έγινε βρε παιδιά; Έχουν και οι άνθρωποι που εκτίθενται στα δρώμενα τις προσωπικές τους στιγμές και δεν τους αφήνουμε να τις ήσουν όπως αρμόζει μα……..
……. Υπάρχουν και οι άλλοι. Αυτοί που φταρνίζονται και ανεβάζουν φωτογραφία στο istagram « λέτε να κρύωσα εδώ στο εξοχικό μου που ήρθα να γεμίσω τις μπαταρίες μου;»
Πραγματικό θέατρο παραλόγου. Τελικά θα πίνω πρωινό καφεδάκι χαζεύοντας στο φατσοβιβλίο… συνταγές μαγειρικής «ανωνύμων»……….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου