Αναμνήσεις από το 2918....

 

Αγαπητέ, όχι και αγαπητέ, μισητέ κύριε, όχι και κύριε, μισητέ κλέφτη, δεν φτάνει που μου ανακάλυψες ξεχασμένες καινούργιες πιζαμούλες, δεν φτάνει που μου σούφρωσες το γούρικο εικοσάρι μου, δεν φτάνει που έδωσα ένα κατοστάρικο για να μπω στο σπίτι μου, δεν φτάνει που εγώ ο κλειδαράς ο αστυνομικός και κάτι γείτονες πατούσαμε επί ώρα πάνω στα εσώρουχά μου και στα φο μπιζού μου, άφησες και όλα τα φώτα αναμμένα, ακόμα και στο πατάρι. Έλεος πια. Τι κατάλαβες; Μου άφησες και κάτι καλτσούλες για πλύσιμο. Πάντως είσαι και λίγο ευγενικός. Δεν μου κατέβασες τα εικονίσματα. Αλήθεια, το ένα παπουτσάκι Hogan μαύρο θυμάσαι που το έβαλες; Στείλε μου μήνυμα το χρειάζομαι αύριο…….. Χριστός Ανέστη και…. του χρόνου!