«Υιοθεσίες με διαδικασίες εξπρές», «Αλλάζουν όλα στις υιοθεσίες», «Υιοθετούν… συντομότερους χρόνους» κι άλλοι πηχυαίοι τίτλοι δημοσιευμάτων προανήγγειλαν κατά καιρούς, μετά βαΐων και κλάδων, την αλλαγή του συστήματος υιοθεσίας στη χώρα μας και την επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών.
Παρά τις εξαγγελίες και τις κατά καιρούς τροποποιήσεις η διαδικασία της υιοθεσίας παραμένει χρονοβόρα και ψυχοφθόρα για όσους αποφασίζουν να την ακολουθήσουν. Άτεκνα ζευγάρια «στριμώχνουν» το όνειρό τους να αποκτήσουν ένα παιδί σε μια μακρά λίστα αναμονής, με τίτλο «υποψήφιοι γονείς» με ή χωρίς «καταλληλότητα», ενώ βρέφη και μικρά παιδιά που βρίσκουν θαλπωρή σε ιδρύματα της χώρας, περιμένουν το ζευγάρι που θα τους χαρίσει ένα «πραγματικό σπίτι».
Το δημοτικό βρεφοκομείο «Άγιος Στυλιανός» της Θεσσαλονίκης είναι ένα από τα τρία ιδρύματα σε όλη τη χώρα – το μοναδικό εκτός Αττικής- που έχει το δικαίωμα να συμπράξει σε υιοθεσία. Σήμερα, ο «Άγιος Στυλιανός» φιλοξενεί είκοσι εννέα (29) παιδιά, με μέγιστο δυνατό αριθμό τα τριάντα (30), ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά δεν μπορούν να ενταχθούν σε πρόγραμμα υιοθεσίας, καθώς δεν έχουν εκδοθεί και φυσικά δεν έχουν τελεσιδικήσει οι δικαστικές αποφάσεις, όπως απαιτείται. Πολλές φορές, οι βιολογικοί γονείς, παρόλο που δεν έχουν επιδείξει την αρμόζουσα συμπεριφορά, μετέρχονται κάθε ένδικο μέσο διεκδίκησης της επιμέλειας του παιδιού και ο αγώνας εξελίσσεται σε μαραθώνιο. Αυτός είναι, συνήθως, ο κυρίαρχος λόγος για τον οποίο τα δημόσια/δημοτικά ιδρύματα αδυνατούν να προχωρήσουν με ταχύτητα τις διαδικασίες υιοθεσίας κι όχι κάποια δική τους δυσλειτουργία. Οι αιτήσεις που δέχεται το βρεφοκομείο μας φτάνουν κατά μέσο όρο ετησίως τις 80, φέτος ξεπέρασαν τις 100, ενώ διεκπεραιώνουμε, κάθε χρόνο 20 έως 25 υποθέσεις υιοθεσιών. Μεγάλη επιθυμία υιοθέτησης-ελαττωμένη δυνατότητα τοποθέτησης παιδιών. Να, η δεύτερη αιτία καθυστέρησης των αιτημάτων υιοθεσίας από γονείς καθόλα ικανούς και άξιους να αποκτήσουν ένα παιδί και να του προσφέρουν τη φροντίδα και την αγάπη τους.
Η αναπόφευκτη, όπως προκύπτει από τα παραπάνω, καθυστέρηση οδηγεί πολλούς υποψήφιους γονείς στην απόφαση να επιλέξουν το δρόμο της ιδιωτικής υιοθεσίας. Σε αντίθεση με τη διαδικασία υιοθεσίας που ακολουθείται από τους δημόσιους/δημοτικούς φορείς, στην περίπτωση της ιδιωτικής υιοθεσίας, η διαδικασία γίνεται χωρίς τη διαμεσολάβηση ιδρύματος ή κάποιας κοινωνικής υπηρεσίας, αλλά με την επαφή των θετών γονέων με τους βιολογικούς και την συνεισφορά ενός προσώπου του φιλικού τους περιβάλλοντος που καταθέτει ως μάρτυρας στη δίκη υιοθεσίας όταν ήδη το βρέφος-νήπιο βρίσκεται στα χέρια τους και έχει αναπτυχθεί συναισθηματικός δεσμός μεταξύ τους. Το Δικαστήριο, στις περιπτώσεις αυτές, επικυρώνει μία κατάσταση υπάρχουσα και τετελεσμένη, της οποίας την ανατροπή δύναται μεν να προκαλέσει, αλλά με κίνδυνο να χαρακτηριστεί «παρεμβατικό», «σκληρό» και «άδικο». Και ποιος δικαστής, κοντά στα υπόλοιπα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο πλαίσιο της χρονίως νοσούσας δικαιοσύνης, έχει το κουράγιο και την διάθεση να αμφισβητήσει την, κατ΄ αρχάς θετική και θεάρεστη, πρόθεση ενός ζεύγους καλών ανθρώπων που επιθυμούν και προσφέρουν σπιτικό σε παιδί που το στερείται? Ο νόμος απαγορεύει ρητά τη λήψη χρηματικού ή άλλου ανταλλάγματος από όσους εμπλέκονται διαμεσολαβώντας σε μια υιοθεσία και όχι αυτή καθεαυτή τη διαμεσολάβηση. Εξάλλου πώς αλλιώς θα φθάσει η πληροφόρηση στους υποψήφιους θετούς γονείς, πώς θα προχωρήσουν οι διαδικασίες, πώς, πώς … πολλά στάδια και άφθονος χώρος για «σκοτεινές» παρεμβάσεις. Η εμπειρία μας έχει διδάξει ότι το σύστημα είναι διάτρητο κι επιτρέπει να διεισδύσουν επιτήδειοι εφόσον κανένας έλεγχος και καμία διαφάνεια δεν απαιτείται στα στάδια μιας ιδιωτικής υιοθεσίας. Όσο για έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό, που διεξάγει έρευνα για την γονεική ωριμότητα και ικανότητα των υποψηφίων γονέων και του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος, που, ταυτόχρονα, γνωρίζει και κρίνει τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε παιδιού προκειμένου να προτείνει τον ιδανικό συνδυασμό «θετοί γονείς-θετό τέκνο» και προσωποποιημένη ad hoc αντιμετώπιση υποψηφίων θετών γονέων-βρέφους-βιολογικών γονέων, ιατρικός έλεγχος εννοείται ότι ελλείπουν τελείως.
Η αποκάλυψη υποθέσεων για «φάμπρικες» παράνομων υιοθεσιών και «χρυσές δουλειές χιλιάδων ευρώ» δεν δίνουν το περιθώριο στην πολιτεία αλλά και σε ανθρώπους που ασχολούνται με το ευαίσθητο αυτό θέμα, να αφήσουν τα πράγματα στην τύχη τους. Πρώτιστο μέλημα όλων μας θα πρέπει να είναι η προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού και η εφαρμογή ενός συστήματος που θα ελέγχεται από τις αρμόδιες κρατικές /δημοτικές υπηρεσίες και καταρτισμένους ανθρώπους που γνωρίζουν καλά τα σχετικά ζητήματα.
Ακόμη κι αν οι υποψήφιοι γονείς, που περνούν αυτή τη δοκιμασία από τους υπευθύνους των ιδρυμάτων, τη βιώνουν ως «ψυχικό ξεγύμνωμα», θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι διαδικασίες αποτελούν φυσικό επακόλουθο της σοβαρής δέσμευσης που υπάρχει από πλευράς ιδρυμάτων να διασφαλίσουν ότι το παιδί που θα υιοθετηθεί, θα μεγαλώσει δίπλα σε υγιείς και ισορροπημένες προσωπικότητες, ώριμες για το γονεικό ρόλο. Το κύριο μέλημα των κοινωνικών υπηρεσιών είναι να πειστούν ότι πράγματι οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι γονείς είναι ικανοί να αναλάβουν την ευθύνη για την ανατροφή ενός παιδιού γενικώς αλλά και ότι αποτελούν την ενδεδειγμένη οικογένεια ειδικώς για κάθε συγκεκριμένο παιδί. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς κανόνες και εμπεδωμένο σύστημα λειτουργίας..
Τα προβλήματα που προκύπτουν από τη διαφορετικότητα αντιμετώπισης της διαδικασίας της υιοθεσίας υποδεικνύουν ότι είναι απαραίτητη, περισσότερο από ποτέ, η ρύθμισή της με τη δημιουργία πρωτοκόλλου υιοθεσιών, ώστε η όλη διαδικασία να γίνεται, σε κάθε περίπτωση, με τον ίδιο σταθερό, διαφανή και ασφαλή τρόπο. Το νέο πλαίσιο, που απαιτείται να δημιουργηθεί, θα πρέπει να δίνει βαρύτητα στην προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού και να εισαγάγει έναν ενιαίο τρόπο εκτίμησης των υποψήφιων γονέων που δεν θα διαφοροποιείται σε περιπτώσεις υιοθεσιών μέσω κρατικών ιδρυμάτων ή ιδιωτικών και διεθνών υιοθεσιών. Η Δικαιοσύνη θα πρέπει να επιδείξει ιδιαίτερη ευαισθησία στο χειρισμό σχετικών υποθέσεων, τα αρμόδια ιδρύματα θα πρέπει να στελεχωθούν κατάλληλα και να ανανεώσουν τους κανονισμούς λειτουργίας τους, ώστε να συμβάλλουν, από την πλευρά τους, τόσο στην βελτίωση των μεθόδων τους όσο και στην επιτάχυνση του τμήματος της διαδικασίας που τους αφορά. Ωστόσο, έστω και όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, η υιοθεσία μέσω ενός εντεταλμένου και αρμόδιου ιδρύματος αποτελεί τη μοναδική ελέγξιμη, και επιστημονικά συντεταγμένη οδό που παρέχει τα εχέγγυα για την ασφαλή ολοκλήρωση μιας επιτυχημένης σε βάθος χρόνου υιοθεσίας.
Ο θεσμός της υιοθεσίας δεν θα μείνει ορφανός από επιστημονική συνδρομή και κοινωνική μέριμνα όσο υπάρχουν κρατικές υπηρεσίες και ιδρύματα, που προσπαθούν να συλλάβουν και να σεβαστούν τα μηνύματα της σύγχρονης επιστήμης και τις ανάγκες της κοινωνίας με αρωγό το κεντρικό κράτος, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους πολίτες.
Πηγή: FocusWebTv
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου