Στυλιστικές…διαστροφές....

Δεν μπορεί, ορισμένοι μισούν θανάσιμα το θηλυκό γένος. Ναι, επιμένω και είμαι αμετάκλητη. Δεν μπορεί να μην μας μισούν που μας καταντήσανε σε κάτι άγουστα, καχεκτικά, ανούσια πλάσματα, να περιφερόμεθα σαν άλλα τοτέμ σε σούπερ μάρκετ, σε λαϊκές αγορές, σε θέατρα, δίχως να ξεχωρίζει η μία από την άλλη.

Αφορμή για το κείμενό μου μια παλιά Ελληνική ταινία που οι πρωταγωνίστριες ήταν γυναίκες με κότσια και με εκφράσεις στα υπέροχα πρόσωπά 

τους. Σήμερα, μια πασίγνωστη τραγουδίστρια και μια καριερίστα μοιάζουν τόσο πολύ που πάντα τις μπερδεύω…. Χωρίς έκφρασή τα πρώην συμπαθητικά μουτράκια τους……

Γι’ αυτό λέω, κάποιοι μας μισούν δεν γίνεται. Μας υποχρεώνουν να σκαρφαλώσουμε σε σκαλωσιές που βαπτίστηκαν παπούτσια και μας κατακεραυνώνουν πως το περπάτημα κάνει καλό στην υγεία. Τώρα, αν κάποια γυναίκα μπορεί να περπατήσει έστω και δυο μέτρα με τους κοθόρνους; Απορίας άξιων. Παντού ολόλευκα δόντια που σε απωθούν σαν τα πλαστικά ποτηράκια, ξανθά ίσια μαλλιά που πέφτουν σαν

κουρτίνα στο πρόσωπο, μάτια βαμμένα σαν βαμπίρ σε ώρα κρίσης και από ντύσιμο……ας είναι καλά η Λαίδη Γκάγκα που με την κακογουστιά της έβγαλε ασπροπρόσωπους τους μαιτρ του είδους. Αυτά τα αποστεωμένα πλάσματα που βολτάρουν στις πασαρέλες και ξεμυαλίζουν τα ανόητα κοριτσόπουλα, ουδεμία σχέση έχουν με το θηλυκό γένος που θέλει να ξεχωρίζει από τη μάζα.