Γεμάτο το πρόγραμμα από εκπομπές
μαγειρικής που, μέσα στην ξενομανία μας, παρακολουθούμε μην λείψει από το ράφι
μας κάποιο ξενόφερτο μπαχαρικό και δεν πετύχει το ριζότο (λαπάς κατά τη μάνα
μου) ή το σπέσιαλ ταϋλανδέζικο. Και
καπάκι στις διαφημίσεις βγαίνει ο και η,
ηθοποιοί που είναι αναγνωρίσιμοι από εκπομπές
του σταθμού, με πανώ «πείτε όχι
στην πείνα». Τώρα, πως συνάδει να προβάλεις αστακό και μεγάλες γαρίδες για
…καθημερινό τραπέζι, άκουσα και τον σεφ να λέει πως δεν είναι πια και τόσο
ακριβός ο αστακός, και μετά να ζητάς ένα
SMS για το «κοινωνικό παντοπωλείο» εγώ δεν το κατάλαβα ποτέ. Σαν
κίνηση είναι μεγαλειώδης μα, σαν πράξη είναι για ….τα μπάζα. Έχω μάθει στη ζωή
μου πως, αν θέλεις να βοηθήσεις κάποιους, το κάνεις αφ εαυτού σου και κρυφά. Αν
όμως θέλεις να παρασύρεις άλλους να βοηθήσουνε, τότε υπάρχει κέρδος που
επωφελείσαι εσύ. Παράδειγμα κάποιες συναυλίες που κάπου χάθηκαν οι εισπράξεις
που προορίζονταν για φτωχούς και κατατρεγμένους. Άστε ρε παιδιά το δούλεμα και
κόφτε κάτι απ’ αυτά που ξοδεύετε ασύστολα για την πάρτη σας και βοηθήστε απλά
και … σιγανά, χωρίς τυμπανοκρουσίες….. Ας μην κοροϊδευόμαστε, μεγάλα παιδιά
είμαστε και ας πιστεύουμε στον Αϊ Βασίλη….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου