Σημεία των καιρών….

Κάνοντας μια αναδρομή στον παλιό καλό καιρό, μου ήρθαν στο νου μου σκέψεις που ποτέ δεν πρόκειται να της αναπληρώσει η μιζέρια που ζούμε σήμερα. Σε γιορτές, διαλέγαμε επί μια εβδομάδα, το δώρο της φίλης ή του φίλου, προκειμένου να τους δείξουμε πόσο πολύ τους νοιαζόμαστε και τους αγαπάμε. Σήμερα, αν πάρει κάποιος δώρο ή αν πάει τελικά σε μια γιορτή αντί να στείλει ένα μήνυμα με email που το έχει 

«κοπιάρει» από κάποιο block, πάει στο «ότι πάρετε ένα ευρώ» και καθάρισε.
Τότε, το να ραφτείς στον οίκο «Νίκος Τάκης» ήτανε μια ουσιαστική διαδικασία. Διάλεγες άψογα υφάσματα –κεντημένα από νεράιδες- έλεγε ο Νίκος και ο Τάκης φρόντιζε να του δώσει «γραμμή» που σου ταίριαζε. Σήμερα, η κάθε «αναγνωρίσιμη» λόγω τηλεόρασης, προτείνει σε ανεγκέφαλες κοπέλες, ρούχα από τη συλλογή της, ασχέτως αν η ίδια δεν ξέρει να….περάσει μια βελόνα και όταν της ξηλωθεί λίγο το στρίφωμα το κολλάει με…σελοτέιπ, ναι, καλά διαβάσατε, σελοτέιπ!
Αυτό που με «χαλάει» δεν είναι ούτε τα δώρα, ούτε το ευτελές γούστο που κυριαρχεί, είναι που χαθήκανε τα συναισθήματα και αντί να κλάψουμε, για τυχών προβλήματα που μας έρχονται, στον ώμο μιας φίλης, τα μοστράρουμε στο face book για να εισπράξουμε like! Είμαι τυχερή που στο οποιοδήποτε πρόβλημά μου, είχα γύρω μου φιλαράκια που μου κρατάγανε το χέρι, που γεμίζανε με φωνές το δωμάτιο που βρισκόμουνα, που, ακόμα και σήμερα, όταν τους χρειαστώ ξέρω, θα είναι δίπλα μου. Φυσικά, αν κάτι μου τύχει θα το αναρτήσω στο face book, ακολουθώ τα σημεία των καιρών!