Κανένας μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών…….

Όλοι έχουμε τις ευθύνες μας για την κρίση που περνάμε και ας προ-
σπαθούμε να «χρυσώ
σουμε» το χάπι με διάφορα τερτίπια.
Λέμε....Μας ψεκάζουν, μην βγούμε από το ευρώ και… πεινάσουμε, μην μας κόψουν κι άλλο τη σύνταξη και πως θα τα βγάλουμε πέρα, μην με διώξουν από τη δουλειά μου και που 

να βρω άλλη, ας παίξω ένα τζόκερ μήπως….. και πολλά ακόμα που ακούω και διαβάζω κάθε μέρα. Βάζω στοίχημα πως κανείς από εσάς – εμάς, δεν πήρε ένα λογαριασμό της ΔΕΗ να ελέγξει πόσο ακριβώς έχει ξοδέψει σε κιλοβάτ και πόσο επί πλέον για « διάφορες χρεώσεις; Χρεώσεις Δήμου & ΕΡΤ; και κάτι ψηλά»…  πληρώνει.
 Βάζω στοίχημα πως κανείς μας δεν έχει περάσει ποτέ από τα κοινοτικά συσσίτια ή από τους Δήμους που δίνουν με «περίσσια ελεημοσύνη» τροφή για τους κατατρεγμένους και άστεγους Έλληνες. Μόνον εστιάζουν στην σίτιση των μεταναστών που «λιάζετε» σε κάδους σκουπιδιών εκεί που καταλήγουν οι Έλληνες για να φάνε. Βάζω στοίχημα πως η γριά μανούλα του κάθε επαρμένου βουλευτή δεν διαμαρτύρεται για τα μηνιαία «κοψίματα» στην ελάχιστη σύνταξή της ίσως γιατί δεν χρωστάει στο φαρμακείο, στον φούρνο και στην γειτόνισσα μια και το δικό της παιδί δεν την αφήνει έτσι…… και της ντάμ ντε κομπανί, τις αποκλειστικές οικιακές νοσοκόμες, τα ντελίβερι από κομψά ρεστωράν, όλα της τα παρέχει εν αντιθέσει με την κάθε μανούλα του απλού συμπολίτη που δεν παίρνει φάρμακα για να εξοικονομήσει λίγα χρήματα να βοηθήσει τα παιδιά της να μην πεινάσουν, δεν θέλει ακριβά πάμπερς για να πάρει παπούτσια στο εγγονάκι της, δεν θέλει γιατρό για να μην υπάρχουν περιττά  έξοδα, ακόμα και το γάλα της μετρημένο το θέλει……… Κάθε μέρα και ισχυρότερη δόση δηλητηρίου στη ζωή της μέχρι τελικής πτώσεως για να δούνε πόσο θα αντέξουν… τα ποντικάκια.
Δεν  είμαστε άμοιροι ευθυνών απλά εμείς πληρώνουμε το λογαριασμό.